والوحيده فى الدفعه اللى حلت معظم التمرينات على البورد وشرحت دروس فى المحاضرات وكنت حلوه اوى
لكن الاسبوع اللى بعده بقى يا سلام على اللى شوفتوا فجأه اصبح شكلى كبير ومرهقه ومش قدره افتح كتاب ومش فهمه ولا عرفه اعمل حاجه
الحاله الكئيبه الملحوظه من جميع زملائى عليا و الدكاتره ايضا الكل يسألنى مالك يا فكريه؟
حيث اصابنى الصمت والحزن والبكاء الخفى احيانا
لا اعلم ما السبب ولا ادرى من اين حصل هذا ليس من طبعى ان اصل الى هذه الدرجه
وجدت ان هناك ضغط عليا من جميع النواحى الجسمانيه والدراسيه والنفسيه
ومن ضمن التعليقات الى سمعتها وانا فى هذه الحاله التى اضحكتنى كثيرا كثيرا
إحدى زميلاتى قالت : معلش يا فكريه هجوزك سيد سيده
والأخرى قالت اه انت اضربتى ولبستى على السلم النهارده انا عرفه يا حبيبتى دائما اهلى بيعملوا فيا كده بس انتى بنت ناس اهلك محترمين ليه عملوا كده
والاخرى يخرب بيت الحب على اللى بيحبو
والأخرى فكريه بتفكر فى موضوع كبيررررررررر
اوى مش كده يا فكريه هو موضوع كبير بكام سنه طب شكلوا ايه الوضوع انا مقصدش حاجه قوليلى الموضوع شكله ايه طويل ولا قصير لالالا يا فكريه اوعى يكون قصير خليه طويل وحلو كده شبه احمد عز او كريم عبد العزيز او احمد السقا
طبعا انا ضحك من تعليق صحبتى الاخيره بشكل كبير وقولت( انصرفى عن وجهى ) حالا حالا
تركت الدنيا كلها لمده ثلاث ايام قررت انى معملش حاجه غير انى اجلس مع نفسى واغير فى حالى وشوف ايه السبب
طبعا ظليت افكر فى الموضوعات والتعليقات التى اصحابى قولها
المتعارف ان الشخص عندما يحزن يكون السبب عاطفى "هذا فى مجتمع البنات "لكن السبب مكنش كده خااااااالص
السبب انى فى هذا الاسبوع مقرأتش سوره الكهف
مكنتش بقول الاذكار
وراح عليا الفجر ثلاث ايام
نعم هو ده السبب
يارب لا يعود عليا فى حياتى مثل هذا الاسبوع
وايضا اظن ان ذنوبى كثرت فى الفتره الاخيره
لكن الله دائما ينقذنى لا يدع قلبى يتأثر بشئ كثيرا
الحمد لله انى حاسبت نفسى
والحمد لله انى العوده لذيذه وممتعه
حقا هناك فرق
الاذكار متعه وحمايه وحصن منيع من الهم والحزن سبحان الله وصدق رسوال الله صلى الله عليه وسلم
لكن ان غيرت حاجات كتير فيا بجد خلال هذه الايام من الناحيه الروحيه والعمريه وايضا الشكليه
